پلیمر لاستیکی در صنعت

انواع پلیمر های مصنوعی ساخت دست بشر که اکثریت مطلق مواد پلیمری را تشکیل می دهند ( پلاستیک ها ، لاستیک ها ، چسب ها ، رنگ ها ، فوم ها ، کامپوزیت ها) پلیمرهای بازیابی شده ای هستند که منشاء طبیعی داشته و برخی عوامل از روی آن استخلاف شده اند نظیر نیترات سلولز ، الیاف و …

لاستیک (کائوچو) چیست

لاستيك به عنوان ماده اي كه داراي خاصيت كشساني (الاستيك) است تعريف مي شود. یک لاستیک در مقابل نیروی کم تغییر شکل زیادی داده و حداقل تا 300% طول آن در دمای محیط افزایش می یابد و زمانی که تنش قطع می گردد، لاستیک به حالت اولیه خود بر می گردد.

خواص لاستیک

مهمترين خاصيت آن كش آمدن محسوب مي شود به طوري كه گاهي تا 60 برابر طول اوليه خود كش مي آيد.  لاستيك طبيعي در موقع كش آمدن حرارت  از دست مي دهد و در زمان برگشت، حرارت را جذب مي كند. به طور كلي لاستيك ماده است كه خاصيت ارتجاعي كم، ازدياد طول و انقباض بالا دارد. لاستيك در حالت كلي مدول الاستيک پاييني دارد و به همين سبب قادر به تحمل تغيير شكل تا بيش از صد درصد است. لاستيك ها خاصيت فنري نيز دارند و به عنوان ميراكننده به كار مي روند.

لاستيك فاسد شدني نيست و به طور عادي نياز به روغن كاري ندارد. سختي آن با گذشت زمان افزايش مي يابد به طوري كه پس از ولکانيزه (پخت) كردن لاستيك (تركيب كردن با عامل پخت و تحت فشار و دمای معین قراردادن) سختي آن افزايش پيدا مي كند. از  لاستيك ها به عنوان مستهلك كننده صوت (عایق صوتی) هم استفاده مي شود. به اين علت كه سرعت حركت صوت در لاستيك به اندازه ی سرعت حركت آن در فولاد است، لذا كامپوزيت هاي لاستيكي و فلزي به طور قابل توجهي از انتقال صوت جلوگيري مي كنند. بسياري از لاستيكها در اثر ارتباط با سيالاتي چون نفت خام دچار تورم و كاهش مقاومت تنشي و كاهش قابليت ازدياد طول مي شود بعضي لاستيك ها تابع درجه حرارت مي باشند، به طوري كه در درجه حرارت هاي پايين، سختی لاستیک افزايش يافته و حالت ارتجاعي  آن  كاهش پيدا مي كند.

محصولات لاستیکی

محصولات لاستیکی معمولاً به سه دسته اصلی تقسیم می شوند:

• کائوچوها یا لاستیک های گرمانرم (ترموپلاستیک الاستومرها) که به روش پلاستیک ها تولید می شوند و با افزایش دما ذوب می شوند.
• لاستیک های HTV(High Temperature Vulcanization) که با مواد دیگر آمیزه سازی می شوند و در دمای بالا پخت می شوند.
• لاستیک های پایه رزین که غالبا در دماهای پایین تر پخت می شوند مانند رزین های سیلیکونی، زیره کفش پلی یورتانی، لاستیک های نیمه جامد سیلیکونی، لاتکس های پلیمری مورد استفاده در تولید دستکش ها و ... .

کالاهای لاستیکی یا کائوچویی صنعتی معمولاً به گروههای اصلی زیر تقسیم می شوند: محصولات قالب گیری (قطعات خودرویی و ضربه گیرها و ...)، محصولات اکسترودی (شلنگ ها، درزگیرها، تسمه نقاله ، تسمه و ...)، محصولات لاتکسی (دستکش، کاندوم و ...) محصولات رزینی (قالب های سیلیکونی، زیره کفش و ...). عملاً از انواع لاستیک خام با هدف عمومی و ویژه، در تولید کالاهای لاستیکی صنعتی استفاده می شود.

لاستیک (کائوچو) در تولید انواع واشر

واشر لاستیکی بدلیل مزایای منحصر به فردی که در آببندی دارد مورد استقبال تمامی صنایع قرار گرفته است. در واقع امروزه طیف گسترده ای از پلیمر های لاستیکی که هر کدام مزایای خاص خود را دارد در تولید واشر آب بندی صنایع، مورد استفاده قرار می گیرد.

به طور کلی ویژگی های اساسی واشر لاستیکی را میتوان اینگونه بیان کرد؛

-در دسترس بودن تولید انواع واشر لاستیکی متناسب با کاربرد فیزیکی،مقاومت شیمیایی،حرارتی و مکانیکی

-واشر لاستیکی بر مبنای یک ماده طبیعی ساخته شده است و اثرات قابل تاملی بر سایر اتصالات دارد.

 

-لاستیک را می توان با لایه ای از پارچه یا بافته فلز و ... ترکیب کرد که اصطلاحا به آن واشر لاستیکی منجید دار می گویند.

-واشر لاستیکی را میتوان در انواع مختلف مواد، ضخامت، طول، عرض، رنگ و نوع برای رفع نیازهای آببندی تولید کرد.

-واشر لاستیکی در محیط های مختلفی مانند روغن، اسید، آب، هوا و … بکار می­روند و بر اساس متریالی که گسکت لاستیکی دارد در این محیط ها استفاده می شود. در واقع واشر لاستیکی را می­توان به گونه های متفاوتی تقسیم بندی کرد.